- πυριλόχευτος
- ὁ, Μ(κυρίως ως προσωνυμία τού Διονύσου) αυτός που γεννήθηκε στη φωτιά ή από τη φωτιά.[ΕΤΥΜΟΛ. < πυρι- (βλ. λ. πυρ) + λοχεύω «γεννώ» (πρβλ. ιο-λόχευτος)].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
πυρ — Bλ. λ. φωτιά. * * * το / πῡρ, πληθ. πυρά, ΝΜΑ, και πύυρ και ποιητ. τ. πύϊρ Α 1. ταυτόχρονη παραγωγή θερμότητας και φλόγας, η οποία προέρχεται από την καύση ορισμένων σωμάτων, φωτιά 2. φρ. «Πυρ άγιον» το άσβεστο πυρ στο θυσιαστήριο τών… … Dictionary of Greek